çocukluğum ve ergenliğim boyunca, elalemden çok annemin bana ''böyle davranırsan, yok kızlarla bu kadar samimi olursan xdi ydi top'' derler demesi kadar başkalarının top,ibne vs demesi beni yaralamadı, insanların ağzı torba değil büzemezsin, ne yaparsanız yapın istediğini konuşurlar. ben zaten hep olduğum gibi bi insan oldum, out olmasam da sırf okların hedefi olmayayım diye başka biri gibi davranmadım, bu yaşamak olmazdı.

bunu diyen annem, yazın ne zaman şort giysem ya da evde boxerla dolaşssam bana ''vay vay vay şu bacaklara bak, ben de olsa ne miniler giyerdim'' de diyen kadın. ironik mi trajikomik mi bilemedim.

bir de babamın böyle bir lafı vardır: kendisi çok kibar, trafikte herkese yol verip teşekkür eden bir insanken, birisi kendisini cidden kızdırınca ''bu memleketin %48i puşt %48i ibne, geri kalan %2 senle beniz'' der. her zaman bu lafına gülsem de, zaman zaman bi şeyleri de mi alttan alttan kast ediyor diye de düşündürür beni.