final bölümünü evde parti vererek izlediğim unutulmaz dizidir. bir yanda ağlayanlar, öbür tarafta tezahurat yapanlar, beri tarafta firdevs'in kıyafetini gördünmü diyenlerle hafızamda kalacak bu dizi. bihter'in intiharı akabinde dağıttığımız helvalar da o gecenin bonusuydu. bihter ve behlül'de çok efsane karakterlerdi ama firdevs hanım bir başkaydı. nebahat çehre rules!

ps: beşir, ahh beşir! halbuki ben sana bakardım... katiyen kötü bir niyetim yok*

d&r'da; liseli mi, üniversiteli mi olduğunu anlamadığım iki bacımızın arasındaki diyaloğu duyarak, ağzım açık kalmak suretiyle yuh dediğim olaya konu olan başlık.

kız 1: aaa bak aşk-ı memnu
kız 2: aaa kitap
kız 2: dizi bitti kitabını yeni çıkarmışlar
kız 1: kimse okumaz ki daha
ben: yuh!

firdevs hanım: sen firdevs yöreoğlu'nun kızısın, sen bihter ziyagil'sin kendine gel.
bihter: sus dedim sana sus. *

olsa da yine izlesek dedirten dizi.

dizinin asıl kahramanı çevirdiği akıl almaz entrikalarla kendine hayran bırakan nebahat çehre namı diğer firdevs yöreoğludur.

hafta içi her gün 12:45 de kanal d de tekrar bölümleri bugün itibariyle başlayan türk televizyon tarihinin en unutulmaz dizilerinden.

dizisine bir şey demeyeyim ki parça pinçik izlemişliğim var. ama çıtaları yükselttiği kesin. dizi ile karşılaştırmadan söyleyeyim, kitabını okumakta çok fayda var. çünkü dizi bir yerden sonra yakalandılar/yakalanmadılar geriliminde giderken kitabın bambaşka bir gidişatı, derdi var. kitapta her karaktere ayrı ayrı yer verilmekle beraber (ki diyalogtan çok monolog olarak yer alıyorlar) asıl merkezde olanlar bihter ve nihal. hakikaten leziz bir kitap.

(bkz: sen bihter ziyagilsin aptallık etme)

diyalogları aklıma kazınmış dizi.finaliyle ülkecek ekrana kilitlendiğimiz,türkiyede ki kuşkusuz en iyi finali yapmış yapım.final günü cidden helva kavurdum,arkadaşlarla izleyerek yedik.beni beni bihterini.

her şeyi ile mükemmel olmasının yanı sıra bence ülkemizde hatta dünyada en iyi dizi jenerik müzikleri arasına girebilecek bir jenerik müziğine sahip dizi. tebrikler sana sevgili toygar ışıklı

şüphesiz türk televizyon tarihindeki en iyi dizlerdendir. aksini iddia edenlere tepkim şuna benzer olabilir:

ayrıca şu an resmen elimde kırmızı şarap kadehim, bordo saten yatak çarşaflarımın üzerine bağdaş kurmuş şekilde, yoğun düşünceli biçimde, behlül'ün spor arabasının egzoz sesine hasret bekler vaziyetteyim. arka planda da bu çalıyor yine dizinin müziklerinden;