en sevmediğim şey dert dinlemek. kendi problemlerimle kafasını sikeceğim kişiyi de özenerek seçerim.
dertlerime bir yabancıyla paylaşmayacak kadar bağlıyım*
şu aralar pek dertli değilim ancak insanlarla sohbet etmeyi, onları dinlemeyi, yaşadıklarının ona ne kattığını ya da ondan ne eksilttiğini dinlemeyi severim. konuşmak isteyen olursa seve seve dinlerim.
3 sene önce 'ben marko paşa değilim' demişim. şimdi bir pazar günü eski fake facebook profilimde online birileri var mı diye bakınıyorum. ne hale geldik be!
galiba, artık tamamen kapattım sanırsam kendimi. bırakın dertleşmeyi insanlarla selamlaşamıyorum bile. birde yıllar evvel üsküdar üniversitesi psikoloji bölümünü kazanmıştım. şu psikolojide psikolog olduğumu düşünemiyorum bile.