dün akşam göz yaşlarım misafirliğe geldi, iyice hasret giderdik bir daha hiç görüşmeyecek gibi.

selam günlük yine ben. drama queen modundan çıktım artık. ondan uzağım ve ellerini özlüyorum. muhtemelen birkaç ay boyunca da onu göremeyeceğim. ama böyle her gün günaydın iyi geceler filan yazmak ta mantıksız geliyor. evet her yerde her şeyde aklıma o geliyor, başkalarında ondan izler arıyorum. ama öyle el ele tutuşamadıktan, kahve içemedikten sonra ne anlamı var ki günaydın mesajlarının? ya da var mı yoksa? bir yandan da sex amaçlı görüşmek isteyen biri var ve sürekli yazıyor. kahve içme teklifini reddetmedim. bunu yaparken ona ihanet ediyormuş gibi hissettim, ama onun da düzenli sex yaptığı bir adam var zaten. ayrıca bana ne kadar kıskanacak da olsa kondom kullanma şartıyla başkalarıyla yapabileceğimi söyledi, ki muhtemelen kendisi de yapacak. neyse, bu konuyu kafamda tartmam gerek. bunun dışında okul başlıyor yine, zaten tatilde de çalıştım. ama çalışmayı seviyorum, bazen ders çalışmaktan zevk aldığımı hissediyorum. sadece sorumluluk hissi çok sıkıcı, kendim istediğim için çalışmak istiyorum ödevler yüzünden değil.

ben neden bu saate kadar uyanık kalıyorum? yeter artık benim de uykum gelsin yarabbim. *

bugün cevizlibağ dolaylarında inen talebe vatandaşlardan birinin yerine vakit kaybetmeden oturdum. tabi bazı vatandaşlarla göz göze geldik fakat çizgimi bozmadım. migrostan aldığım 2 poşet zerzevatım ve özel ihtimam gösterdiğim 30'luk yumurta kolimle sağ salim evime geldim.

ı asked the yellow flower:
do you have a mother and a father?
she replied: father dervish,
my mother and father is the earth
*

bugün dolmuşta kendime ön koltukta yer bulabildim. şoför bey ile yol boyu siyasi konuşmalar ve istanbulun kalabalığına, trafiğine bağlı sorunlar üzerine konuştuk. ardından metro ile yenikapıya kadar istiflenmiş bir şekilde aktarma yapana kadar ayakta yolculuk yaptım . neyseki hacıosman hattı sakindi taksim'e varana kadar oturarak yolculuğumu tamamladım. hazır taksime çıkmışken yapı kredi sanatta daha önce bahsettiğim orhan pamuk'un balkonundan bir yıl boyunca çektiği fotoğraf enstantanelerini içeren "balkon" adlı sergisini gezdim. çok hoşuma gitmedi gitmek isterseniz yapı kredi sanatta gezebilirsiniz. ayrıca resmen milleti dikizlemiş evinde poker oynayan teyzeleri de kadrajına almış almakla kalmamış sergilemiş.

sevgili günlük 3 gün önceki travmamın etkilerinin azaldığını gördüm mutlulukla sanırım paylaştıkça kanıksadım artık ağlamıyorum hömkürerek. yarın biriyle date. e çıkıyorum umarım flört yeteneksizliğim belli olmaz da düzenli hayata geçiş yaparım onunla. iyi bir insana benziyor... bakalım...

emin canın ismi mehmetli birselerdi aynı zamanda da k call me by your name deki eliotdu en son bir uçurum kenarında opusmeye başlarken kahpenjn biri geldi. ve onu uçurumdan aşağı itti karışık şeyler hatırliyorum sonuçta sevdiğim adam olmuştu öldüren kişiyle aynı odads kalıyordum ailem artık tamamen bana rub hastasıymjşim gibi davranıyordu öldüren kız yada erkek de (once erkekdi sonra kız oldu) winxdeki kötü kısa saçlı cadı ile anlaşıp bir şekilde oliverla iletisime geçmişti ona herşeyi anlatan bir mektup yazmış ölü olduğu halde. ve o beni bile affetme misti . çıldırdım benim suçum yoktu ki ben de ölmek istedim hiç kimseyi bu kadar arzuladigjmu hatiamjyorum . yan apartmandaki deli kadının çığlıklarjni unutamıyorum ,sevgilimin katilini óldurme hirsim gözümu kör etmişti o sanki heteroydu ve evliydi ama tam onla bir şeyler yaşarken uçurumdan düşmesi gozumun önünden gitmiyor .devasa bir uçurumdu bura çünkü .. keske onu kurtarabilseydim çok acı çektim ciddi anlamda kalbim agriyordu

təşəkkürlər edirəm

why does my heart feel so bad?

bugün metrobüs ile kadıköye geçtim tahmin edeceğiniz üzere yolculuğumu ayakta yaptım fakat yormadı bu yolculuk beni. köprüye gelende yalılara bakıp iç geçirdim istanbulun en güzel yerinde en güzel evinde oturmak nasıl bir duygu diye de düşünmeyi ihmal etmedim. sonra sözlük yazarlarından ciwan, muahhhh nickini hatırlayamadığım iki yazar ve onların 2 arkadaşı alakasız olacak ama 1 adette italyan arkadaş ile kadıköyde buluştuk gerçi ben ciwan ve muah ile bulaşacağımı zannediyordum kalabalık bir ekibe denk geldim. güzel keyifli bir akşam oldu. avrupa yakasında yaşayan tek kişinin ben olduğum gerçeği ile yüzleşip tekrar metrobüs ile evime geldim.

yine uyuyamıyorum, geceleri artık iyice uyuyamaz oldum. sabah olana kadar oturuyorum. bugün çikolatamda yok ekmeğim de. acıktım, ne yapsam bilemiyorum gerçekten. her şeyden de öyle sıkılır hale geldim ki. yarın ankara’ya gidiyorum. izmiri’i ise hiç özlemediğimi farkettim şu iki haftada. belki yine ankara’da yeni biriyle tanışırım. bana yazanlar var ama artık onlardan da sıkıldım. biri aradığım gibi biri değil, diğeri ise sürekli direktif veriyor, öbürüyse evli. bu arada yanlış anlaşılmasın hiçbiriyle seks yapmadım. sadece yazışıyoruz. sadece birini 7 aydır tanıyorum ve görüşmüşlüğümüz var. öyle işte . hepsini engelleyip kurtulmak istiyorum ama bu da bi çözüm değil biliyorum. sadece onlara görüşmek istemediğimi söylemem gerekiyor , acaba o zaman bi yanım eksik kalır mı? neyse umarım her şey güzel gelişir.

yaz tarih, bugün iş buldum! hemi de ssklı!! hepinizi beklerim. kadıköydeyim. burgerler yaparım.

bence de çok durdum. gideyim artık temelli.

bugün iş çıkışı en azından simayı çıkaracak kadar durak yoldaşlığı kurduğum güruh ile otobüs bekledim. otobüsü benden önce gelenlerdeki "sen daha çok beklersin bakışı" biraz canımı sıktı ama olsundu nasılsa benimki de gelecek. yarın bineceğim otobüs sizinkinden önce gelsin yalandan çantama bakıyormuşum gibi yapıp gözlerimi umarsızca deviricem. bitti mi bitmedi asıl ölümcül vuruşu birgün arabalı sevgilim olduğunda yapmayı düşünüyorum. beni özellikle duraktan almasını rica edicem ki kolumu dışarı savurduğumda açık camdan yüz ifadenizin aldığı şekli göreyim. evime bırakırken de iki mahalle ötede bıraksın laf olur felan.

offff günlük bir tane arkadaşım var ve sürekli sürekli takılmak istiyor. işin var mı deyince kırmamak için yok ta diyemiyorum ama çok yoğunum normalde. artık cidden "hayır" demeyi öğrenmeliyim, kendisi aynını bana yapmaz çünkü. bu gün spora başladım, umarım devamı gelir. fit olmak istemiyorum sadece sağlıklı olayım yeter. aşık olduğum adam son buluşmamızda bana kondom kullanmak şartıyla sevişebilirsin başkalarıyla demişti, ama şimdi bir daha görüşene kadar yapma demeye başladı. nasıl yapayım ki zaten aklımda hep o varken? evet yani zaten sex yapmaya geç başlayan biri olarak bunu yapmak hoşuma gidiyor ama 3 4 ay sex yapmasam da ölmem. ona sadık kalacağım, onun ne yapacağı umrumda değil. sadece kendime karşı olan güvenim sarsılmasın diye. zaten sürekli onu düşünüyorum, mesaj atmadığında deliriyorum. yakında olsa böyle hissetmezdim, çünkü zaten yakın. keşke şu an yanımda olsa canımın içi.

ıstanbul ve yagmur efsane kimsede yok ki

bugün düğündeki beyaz gömlekli, esmer, kirli sakallı, yağız delikanlı kara kaşlı kara gözlü kalbi kendinden de esmer. halay seviyormuş meğer..

maşallah bir halay bir insanda ancak bu kadar harika durabilirdi. allah afetsin kürtlüğümden sanırım "halay çeken erkek çekiciliği" diye birşey var bence. günümü güzel kıldığın için teşekkürler halaylı günler dilerim.

selam günlük. efkarlıyım biraz. yeni bir karar aldım. aşık olduğum alman adamı unutacağım yavaş yavaş, tabi o da beni. çünkü bu ilişkinin oluru yok gibi günlük, yani benim onun yaşadığı şehire taşınma imkanım yok. benim taşınma ihtimalim olan avrupa şehrine de o taşınmaz, imkanı var ama yapmaz bunu benim için biliyorum. zaten beni benim onu sevdiğim kadar sevdiğinden emin değilim. ya da soğuk bir yapısı var bilmiyorum. benim hayatımda daha önce hiç uzun süreli bir ilişkim olmamıştı ve eğer bu ilk ilişkim olursa her zaman uzak ilişki olarak kalıcak. sürekli ne yapıyor şu an acaba diye düşünmek istemiyorum. chat uygulaması kullanıyor zaten ve orda ne yaptığını asla tam olarak bilemem. evet güven çok önemli ve ben ona güvenmek istiyorum ama doğru düzgün sohbet etmiyoruz bile whatsapptan, sadece günaydın nerdesin şurdayım burdayım bu. hiç duygusal veya detaylı konulardan bahsetmiyoruz. evet sanırım ikimiz için unutmalıyım onu. biraz zaman alacak biliyorum. sürekli son görülmesine bakıyorum ama geçecek.

adi bi vürüs tarafından gerçekleştirilen üst solunum yolu enfeksiyonundan muzdaribim sözlük. ulan haftanın en güzel günleri cumartesi ve pazardır onu da yatak döşek geçirdik.

işsiz olarak yine bir ankara sabahına uyanıyorum. bu sefer evden çıkmıyorum. yorganın altında dünya gürültüsünden saklanıyorum günlük. bazen uzaklara dalıyorum. ne için? ne için diyorum kendimce. neden böyle yaşayıp kendimi hayallerle avutuyorum? bulamıyorum günlük. inan cevabını bulamadığım sorularda kayboluyorum.