kalbim çok kırıldı ve öfkeliyim.başkalarının mutlu olmasını çekemeyecek duruma geldim.ben bu haldeyken onlar nasıl da bu kadar mutlu halde diye kendimi yiyorum.sosyal medyadan nefret etmeye başladım özellikle de instagramdan.herkes egosunu cilalar olmuş.çok mu şey istedim sanki? sadece mutlu olmak.en yakınımdaki kişiler bile kendilerini benden uzaklaştırır olmuş.ben daha da yalnız ve öfkeliyim.saçma saçma sağa sola birşeyler fırlatıyorum tek başıma kaldığım yurt odamda.üstüme üstüme geliyor duvarlar.artık bitsin istiyorum.