çok uzun zamandır yalnızım sözlük. yaklaşık 5 senedir ciddi bir ilişkim bulunmuyor. bununla beraber cinsel hayatım bitmiş durumda. hiçbir sevişmenin beni tatmin etmeyeceği düşüncesinin huzursuzluğunda sağlıklı bir seks nasıl olur onu bile unuttum. yaşadığım ilişkilerde hep mağdur edildiğimi düşünerek her aldatılmamda, her kavga da öyle intikamlar aldım ki bütün ekslerim sanırım benden nefret ediyor. son 4 yıl içerisindeki ilişki denemelerimdeki bütün adamlar yanımda ezildikleri bahanesiyle benden ayrılmış ve beni aldatmışlardır. sonucunda yine canavara dönüşen ben ve nefret edilen ben. işin korkunç tarafı oturup değerlendirme yaptığımda genç yaşlarımda yaşadığım ilişkimde aldığım darbeler, çocuk yaşta boynuzları kafama takmaları öyle paranoyak, öyle takıntılı bir ben yaratmış ki, flört etmeye kalktığım herkes üzerine kusulması ve öldürülmesi gereken birer orospu gibilermiş gibi geliyor bana. ikili ilişki içerisine girmediğim sürece çok sağlıklı, mutlu ve hayatı yolunda giden birisiyim. onun dışında tetiklenen duyguları tarif etmem o kadar zor ki inanamazsınız. sevgili istiyorum ama istemiyorum da. çünkü olursa yaşayacaklarımı çok iyi biliyorum. bunun çıkışı nerededir bilemem ama daralmaya başladım.