tam 4 yıldır birine platonik aşığım. bu süreçte adını bile öğrenmedim. bu kişiyi 4 yıl boyunca herhangi bir şekilde bir kere bile rahatsız etmedim. her sabah, belki görürüm umuduyla onun yaşadığı sokaktan geçmek için yaklaşık 1 km yürüyorum. geçen gün bana merhaba dedi, çok şaşırdım. elim ayağım tutuldu bir an, ne diyeceğimi bilemedim. bende merhaba dedim, kendimi o kadar çok kastım ki sanırım muhabbet etmek istemediğimi falan düşündü. gözlerimin içine baktı. kafam karıştı.

ama hala kendimden nefret edecek düzeyde korkak bir insanım...