müsaitsem masturbasyon. değilse sağa sola sıkıştırmak ufaklığı.

özellikle havuzdan çıktıktan sonra soyunma odasında olan ereksiyon çok zorluyor. iyi ki havlu oluyor da çok zorlanmıyorum, belime sıkıca bağlıyorum. ya da dolabın kapağının arkasına saklanıyorum.
bazen de dar pantolon giydiğimde olan spontane ereksiyonlar var ki onlara ne kadar müdahale etmeye çalışsam da değişen bir şey olmuyor.

eskiden bastırıyordum artık bastırmıyorum. sanırım bunla uğraşacak gücüm ya da enerjim yok ve galiba kim ne düşünür diye iplemiyorum artık.

bizde ki kalkanı indiriyor.

yolda, okulda, vapurda; otobüste hatta yemek masasında bile başa gelmesi olası ani havalanma şekline yönelik tedbirlerdir. yalnızken neyse de toplum içinde sıkıntı yaratabilecek bir kalkıklık şeklidir.

olmadık anlarda çadır kuran bünyeler genelde önünü kitapla ya da çantayla kapayarak olmamış gibi davransa da, akışına bırakıp çat çut erekte halde gezenler de yok değildir. ki ikinci grup candır. saldım çayıra mevlam kayıra bilinciyle serbest bırakılan her ereksiyon organı, geri dönüşü muhteşem olacak bir arz talep dengesi yaratabilecekir.

90 yaşında rahmetli olan annemin halasının 90 yaşındaki halini düşünerek bastırabiliyorum.

çıkarıp cep aynama bakıyorum.ne yazık ki tipim değilim.*

büyümeye başladığında ters bir pozisyondaysa, ya öksürme numarasıyla, ya bir tarafa arkamı dönerek, ya çantamı falan siper ederek, ya da hiç umursamadan eğildiği yönden alıp yukarı kaldırır(tabii giysilerin üzerinden tutarak) öylece bırakırım.

sabah odunuysa işerken eğilirim. kumsaldaysa suya girerim. hiçbiri değilse yalnız kalabileceğim bir yere geçip ereksiyonu değerlendiririm.

özellikle metroda ayaktayken bir duvar bulup yaslanmak suretiylen iki büklüm oluyorum ya da kapıya dönerek hiçbir şey olmamış gibi davranıyorum. gerçi çok fazla da olmuyor bu olay zaten. kafamda başka deli sorular dönerken kim takar ereksiyonu.