model- bir melek vardı
uyku imkansız,
umut vicdansız.
güneş bile dedi ki kendine: "doğmak
anlamsız."
ağladım delice,
elimde boş bir şişe,
kutladım bu gece sarılmanı,
başka kollara.
yapayalnız biçare,
ölüyorsam kime ne?
benzedim bu gece,
yine boş sokaklara.
*