eşyanın insana yük olduğunu düşündüğümden, eşyaya bağlılık meselesi kafama takılır hep. yine de çantamda bir tespih olsun bir anahtarlık olsun taşırım hep.
5 para etmez minicik bir yakut parçası. yaklaşık 15 yıldır cüzdanımda saklarım. gerçeği söylemek gerekirse halen bi faydasını görmüş değilim ama umutla bekliyorum
benim uğurlu esyalarım 2 tane ayım vardı. biri pandaydı biri bozayı , onların üstüne yatıp hayaller kurardım ve gerçek olurdu.ama annem ayılarla fazla vakit geçirdiğimi görünce başkasına verdi ve uğurlu eşyalarım gitti.
huzurevinde çalıştığım bir dönemde alzheimer olan bir yaşlıma resmen zorla kendime hediye ettirdiğim küçük anahtarlık. el işçiliği ile yapılmış küçük tahta anahtarlık. taşındığım tüm evlerin anahtarını takmışımdır, ilginç bir şekilde uğur getirdiğine inanırım.
babamın vefat etmeden önce bana hediye olarak aldığı kırmızı arabam .10 yıldır nereye gidersem gideyim yanımdadır. yanımda olduğunu hissettirir bana , güvende olduğumu ve ne kadar şanslı bi çocuk olduğumu...
eşyaların uğuruna pek inanmasam da istanbul oyuncak müzesindeki makinadan aldığım oyuncak parayı cüzdanımdan ayırmam. uğurlu olduğunu düşünüyorum galiba, peki..