kendilerini sözlüğe vermezler; yazmak yok seyretmek var.
oy beklersin vermezler; okumak var/yok, övgü var, sonuç yok.
istesen vermezler; gösterirler, gösterirler, ucundan bucağından koklatırlar ama mümkünatı yok vermezler; sandığınızdan da değerliler çünkü.
zirveye gelmeye karar veremezler; gecenin en şıkı olma adına bütün gardırobu boşaltırlar olmaz, kraliçe edasıyla ayna karşısına geçerler; sivilcesi, kaşı gözü derken evden çıkamazlar. assolistler mübarek.
hoş verirsin vermezler, mesaj atarsın vermezler, kahveye davet edersin vermezler, yazdığı yazıyla ilgili övgü yazarsın vermezler; sanırsın ki bakir. *

veremezler onlar. sırf alırlar. verici değildirler. unutmayın ki veren el alan elden üstündür. haydi şimdi eller döte.

her türlü veririm. sıkıntı yok.
(bkz: al ver alışverişe can ver)

ben istemeden verme özürlüyüm.

almadan vermek allaha mahsustur.

ne veriyoruz? ne tarafa veriyoruz? diye sordudan başlık. sözlükse konu herşey feda olsun*

hakikaten var böyle bişi. ne cimri yazarlar var. bakın bana istediğime veriyorum. sizdeverin rahat edin. hoş oy insanların okundugununn işaretidir aynı zamanda.

kocam var diye başkasına veremiyorum ama bu verme o anlamda verme değil galba, diye kafa karışıklığına neden olan başlık.

ah şu hemoroidim olmasaydı diyorum ve susuyorum. susuyorum da konu farklı sanırım. "valla ben beğendiğim girdiyi çekinmeden oyluyorum" dedirten başlık.

(bkz: hayat paylaşınca güzel)

(bkz: ayısözlük yazarlarının oy verme özrü)

(bkz: karşılıksız vermek) *

verincede her önüne gelene veriyor bu, motor yaftası yer.
(bkz: aşağı tükürsen sakal yukarı tükürsen bıyık)