barış

nedense sadece savaşla birlikte var olabilen bir kavram. öyle çiçek böcek figürleri, güneş sıcaklığıyla anıldığına aldanmamak lazım, lakin barış için ilk şart egolardan/ gururdan sıyrılabilmektir. buysa binyıllık savaş tarihinin hırslarımızdan pek bir şeyler kaybettirmediğinin kanıtı. hadi biraz daha silahlanalım, ölmeden biraz daha öldürelim, hadi tüm bilinmeyen yerleri işgal edelim, dünyaya sığamadığımızı cümle aleme gösterelim, hadi daha fazla kan, daha fazla can,.. ne de olsa cennet bize sonrasında barışı muştulayacak.
küçükken küsünce uğruna çikolata,çitos aldığımız; şimdi seks istenilen huzur ortamı..
kıbrıs'ta gerçekleşmesini istediğim tek şey!
aristophanes tarafından yazılan, yücel erten tarafından çevirilen, oyunlaştırılan ve yönetilen bir ankara devlet tiyatrosu oyunu. oyunun karışıklığı, konunun kopukluğu ve sıkıcılığı müthiş sıkılmalı iki saat vaat ediyor.
barış anca ölen kimdi diye sormadığımızda gerçekleşir diyorlar, e hala ölen olacaksa sıçarım ama ben öyle barışa? tanım: ütopiktir insan bencilliği sayesinde.
- kırış ve savaş eylemlerinin zıddı.
- ortadoğu'nun mayasından çalınan öz.
- türkiye'nin temel gereksinimi.
- akp zihniyeti iktidarken ulaşılması çok güç bir ütopik olgu.
türkiyede "göt kurtarma çabası" ile karıştırılan kavram. saldırma/savunma ahlakından yoksun insanların dilinde kirlenmiştir ayrıca, doğunun sivil halkını için t.c nasıl bir kabusa dönüştüyse, bugün batı için de pkk ve kolları da aynı kabustur. hükümeti eleştirdiği kadar pkk'yı, pkk'yı eleştirdiği kadar hükümeti eleştiremeyenlerin "barış" diye diline doladıkları asla samimi gelmiyor. insan katlederek barış olmaz efendim, "siz bize kıydınız biz de sizi kanatacağız" diyerek hiç olmaz. barışınız sizin olsun