ağladığı an.

evet her ne kadar ''erkekler ağlamaz'' kalıbını doğru bulmasam da, içinde bulunduğumuz toplum yapısını da göz önüne alırsak; bir erkeğin gerçekten çaresizlikten veya üzüntüden her şeyi bir kenara bırakıp, sadece ''insan'' olarak ağlaması, o olgunun kırıldığı an... ağlamanın verdiği o ruh hali ile özgürleşmesi, çok tezat ama bir o kadar da ilginç bir durum.