üst kat komşunuzun hanımı evde topuku ayakkabıyla gezerken ister istemez kulak kabartırsın
yine böyle bir ankara gecesinde üst kat komşumuzun hanımıyla olan şehvet çığlıklarına uyanıp,gecenin bi yarısı çavuşu tokatladığımı çok iyi bilirim...

yan komşumuzle heralde yatak odalarımız bitişik.her gece mucu mucularını dinliyorum.benim de sevgilim olunca ben de dinleticem o adilere.hiç düşünmüyorlar acaba komsumun canı çeker mi diye.

biz gaylerin birbirleri arasındaki duvarları hep incedir. herşey duyulur.*

bazı sesler vardır ki kalın duvarlar da fayda etmez.

bardakla duvarlara yapışıp zar zor duymaya çalışma zorluğundan kurtaran mucize.

(bkz: çıt sesine evi basan alt yan komşu )

merdivenlerde koşusan çocuklar mı dersin, apartmanda gangnam style çalan telefonlar mı? çamaşır makinesi, elektrik süpürgesi sesine girmiyorum. bi keresinde alt komşunun mutfakta şarkı söylediğini duydum, evlerden ırak valla. duvara yumruk atsam parçalancak diye korkuyorum ne lan bu!

komsularina saygisi olmayan insanlarin, çogu zaman, kendi kabaliklarina buldugu bahanedir.

ince duvarlar yüzünden komşusunun işeme sesini duyan arkadaşım var. şikayet de edemez insan ne diyecek ''lütfen işemeyi keser misiniz?''

sevgilinin evinde yaşadığımız problem. arkadaş duvarların inceliğinden midir çocuğun sesinden midir bitişikteki gencin bütün konuşmaları yatak odamızda. bir gece arkadaşları geldi ateizm muhabbeti yapıyorlar, sevgili de uyudu. sıkıntıdan oturdum dinledim bunları yanlarında oturuyor olsam daha net duyamazdım. bir ara o kadar saçmaladılar ki kapıyı çalıp kardeş o iş öyle değil böyle dememek için zor tuttum kendimi. işin kötğ tarafı ise biz onları duyuyorsak onların da bizi duyuyor olması. *