bir çubuğun üzerine saplanmış elmaların kıvamlı, kırmızı bir şuruba batırılmasıyla yapılan ve çocukluğumuzda, tanımadığımız kimselerden almamamız konusunda sıkı sıkıya tembihlendiğimiz gözalıcı tatlı.
yuvarlak metal tepsileri kafalarında taşıyarak mahalle aralarında, panayır yerlerinde dolaşan elmaşekeri satıcıları vardı. pek kalmadı şimdi.

(bkz: akide şekeri)
(bkz: mevlüt şekeri)
(bkz: nöbet şekeri)
(bkz: kıtlama şeker)
(bkz: halkalı seker)
(bkz: horoz şekeri)

bir ben mi terbiyesizim. elbette bir de bu var;

kandırma aracı. verildiği ve kişinin buna kanıp tenhaya gittiği söylenir. bir nevi gazoz işte.

hala nasıl yeneceğini çözemediğim, elini yüzünü bulaştırmadan yiyen bir kadın gördüğümde ona aşık olacağımı düşündüğüm, elmayı renkli sıvı şekere daldırıp çıkararak yapılan, çocuk büyük fark etmez hala belli bir kesimi kandırabilen altı çubuk, içi elma, dışı şeker aman canım galiba şimdi bir tane çeker.