çocuğun korktuğunu farkedince adam, "benden korkma!" dedi. "ben çocukları severim! uzat bakayım elini!"

pek "1 cümle" olmadı sanki.

her neyse, insanın aklına hemen pedofili kavramını getiriyor değil mi? bu konuda hassas olmamız belki iyi bir şey. ama belki de, sadece ön yargımıza sığındığımız için, yargısız bir infaz. çocukları çok severim. ama sırf böyle bir ihtimal verilir diye, öyle bir bakışla karşılaşırım diye uzaktan saçma sapan mimikler yapmak dışında çocuklara yaklaşamıyorum.

bu arada, alıntı yaptığım kitap: heidi (johanna spyri)

iş yerinde çekmecemin içinde yer alması ise... bir tür, nasığğ diyoğlağ: enigma!