"yani bir şey söyleyeceğim ama hazır mıyım bilmiyorum. ben hetero değilim. ilk kez sana söylüyorum. kimse bilmiyor. bu cesareti nerden buldum şimdi, onu da bilmiyorum." şeklindeki itirafla telefona düşen watsap iletisi.

her şey normal asgarilerde seyrederken, hatta aşırı normallikten hoşlanılan tipin gay olup olmadığı bile irdelenemiyorken; bu itiraf bir şekilde mucizelerin varlığına inandırıyor aslında. düşünülen şeyin en çok istendiği noktada işleri kolaylaştıran bir hızır etkisi gibi. "vay demek gay'sın, bu itirafla heyecanlanıp hayli terlemiş olmalısın; evde cansın and cansın göz yakmayan şampuan var gel de çimdireyim seni, oley be.*"

bir kadın için hüzün olurken bir erkek için mucizedir.

doğal gibi görünen durum. ama düşününce de öyle değil sanki. çektiğimiz bütün sıkıntıları sevdiğimiz insanın da çekmesi, çekiyor olması demek. gönüller bir olunca samanlık seyran olur diye bi atasözü de var gerçi ama...

bi yerde bencilliktir...

sevilen insan hetero ise cidden sıkıntı yaratabilecek bir durum. keşke istemekle beğendiklerimiz geye çevrilse be kardeşim.

(bkz: hoşlanılan erkeğin gay çıkmaması)

gözlemleme , dikizleme , stalklama , yakınlaşma, kanka olma ve her türlü yaralarını sarma gibi direk sormak dışında denenebilecek herşeyi denemiş hatta bunların çoğunda seminer verebilecek düzeyde uzmanlaşmış biri* olarak diyebilirim ki isteyince olmuyor.şu ana kadar oran yüzde sıfır.siz en iyisi bunları boşverip direk nasıl soracağınızı öğrenin.soramıyorsanız da istemekten vazgeçip önünüze bakın.