ilk maaşla yapılanlar

orta okulu daha yeni bitirmiş liseye başlayacaktım o yaz tatili sırasında çalışmak amaçlı köyden istanbul'a gelmiş abimin çalıştığı bi konfeksiyonda '' ortacı '' olarak çalışmaya başladım tabii ilk zamanlar baya bi zorlanmıştım yaşım daha çocuktu ve iş saatleri sabah 8 ile akşam 7 arası değişiyordu iş yeri küçük ve çok gürültülü sabah akşam ilahi dinlenen bi yerdi ve oranın sahibi malatyalı bi o.ç'dı . iş sahibi ya istediği şekilde laf eder bağırır çağırır köle gibi çalıştırırdı beni hiç sevmez hep yiğenlerinin ve çocuklarının başarısını anlatır banada senden bir şey olmaz derdi o kadar çektiğim cefanın sonucu ise 200 tl ( eski paraya göre 200 000 000 ) evet yanlış duymadınız 200 tl verirdi

ilk maaşımı aldığım zaman - ki ben almadım abim aldı parayı - bütün para evin en büyük abisine verildi ve koltuklara oturuldu big brother parayı sayıp herkese harçlık vermeye başladı bana da çıkartıp 5 tl çıkartıp vermişti bende o paramla internet salonunda ve bir kaç dondurmala bitirmiştim

o zaman anladım işte 1 ayın ne kadar uzun bir süre olduğunu, emeğin ise ne kadar değersiz...
keraneye gitmek olabilir mi? * *
abonelik bedeli ödemek. nolucak ne sandınız? farklı bi şehire yerleşip ilk maaşınızı alınca ikinci maaşı düşünüyosunuz!
ilk maaşımın hepsini hiç acımadan dövme için harcamıştım.pişman mıyım?tabiki hayır
mcdonald's'a gidip süper boy double quarter pounder yemiştim. maaşımın dörtte biriydi.
bir klişeden kurtulmak için eve ekmek, *sonrasında da daha önce hep taklitlerini alabildiğim nike spor ayakkabılarını almıştım.
ilk maaşımın verdiği heyecan ile tüm dostlarıma yemek sözü vermiştim. (ufak bir tavsiye, mutluyken söz vermeyin!) maaşımı aldığım günden sonra tüm dostlarımı toplayıp güzel bir yere gittik. arkadaşlarda insaf olmadığı için masaya her şeyin en pahalısından söylendi. tatlısına kadar söyleyip dokunmayanlar olmuştu. gecenin sonunda kasaya iki arkadaşımla beraber gitmek zorunda kalmıştım..
ilk maaşı piyango zanneden bir milletiz. tanıdık herkes ilk maaştan biri şeyler bekler. halbuki bu para kazanılan ilk paradir ya hani, yani o kişinin bütün serveti birikimi budur ama tanıdıklar bu paraya göz koymuştur bir kere, insanın varını yoğunu kendilerine harcamasını isterler adeta. yok ilk maaşınla bana şunu al yok beni şuraya götür yok beni yedir yok beni içir yok beni baştan yarat... ilk maaşını alan şahıs genellikle daha kendine harcayamadan selam verip borçlu çıkarak ilk maaşınin çöpleri rahatça keyfine bakamaz. o sevmiş eller almıştır, içinde acısı kalmıştır.
japon malzemesi almıştım internetten. onunla da japon yemeği pişirmiştim. süper bi duyguydu.
buralardan uzak bir yerde taaaaa amasya'nın yeşilırmak kenarındaki bir köyün yanındaki bir şantiyede ne yapılabilir sizce? tabii ki şantiyede sevişmedim. o kadar uzun boylu değil. bankaya yatırdım birikti.