sigarami yaktım. hazır dünden kalma rakı etkisi de varken anlatayım. daha ortamın "o" sunu bilmiyorken, tertemiz duygular icindeyken, karşımda bir adam ilgiyle yaklaşsa; kesin oğluna benzetmiştir diye düşünürdüm desem de fazla kezban da sayilmazdim. en azından feyste bu mecradan insanlara nasıl ulaşacağımı biliyordum. yasadiğim en büyük ilişki ilkini saymazsak komşuma dikiş makinasını indirmekte yardım ederken eli elime değmesiydi. platonik aşklarım oldu ama hiçbiri ogretmen/öğrenci ilişkisi dışına çıkmadı. gözden uzak düştükçe gönülden de ırak oldu hepsi. nerdeyse sevgiye olan inancımı yitirmiştim. ta ki feytsen biriyle muhabbet kurmaya başlayana kadar. kurduk muhabbeti açtık kameraları ama sıradışı bir durum yok. normal muhabbet ediyoruz işte genel hayattan konusuyoruz falan. ikinci üçüncü gün tekrar etti ve gece boyunca 3-4 saat zaman nasıl geçiyordu farkına bile varmıyorduk. zamanla sevdigimi, özlediğimi, aklımdan çıkmadığını farkettim. normalde sanaldan tanışıp evlenen bile oluyor ama öyle bir durum değildi benimki. sanal sadece tanişmalarina vesile oluyordu. bizde ise bütün evreleri buluşma noktasına gelmeden tamamlamıştık. bilgisayarın fişini çektiğim zaman öyle biri kalmazdı ortda. ilk kıskançlığımı, ilk kavgamızı, ilk ayrılığımızdan ilk barışmamıza kadar hepsini sanaldan yapmıştık. farklı sehirlerdeydik ve yaklaşık 8 ay böyle sürdü. velhasıl olduğum şehire geldi görüştük konuştuk seviştik. sonuç olarak kamera görüntüsüyle birine aşık olmuştum. öyle kamera görüntüsüyle aşık oldum diye şıpsevdi falan biri de değilim.
o ilişki öyle baslamasaydi eminim bi gün yine örtamda yollarımız kesişirdi. belki yine sevgili olurduk. ama böyle tanışmamız gerçekten ilişkiye çok farklı bir boyut kazandırdı ve her şeyi en doruk noktasına kadar yaşadım. o ilk buluşma, havaalanına iki saat önceden gitme, her yaklaşan saniyede yerinden fırlayan kalbin, acaba kamerada gördüğüm kadar var mi düşüncesi hiçbirini anlatmak için kelimeler yetmez.
tellak
bu seferlik boyle olsun
frknrc
armut