her ne kadar hz. ömer'i ve onun adaletini dillerinden düşürmeseler de akp'nin adaletle olan ilişkisinin ne kadar ikiyüzlüce bir ilişki olduğu defalarca ortalığa saçıldı.
iett vurgunu, unakıtan beyefendi zamanındaki akrabalara özel vergi indirimleri, erdoğan'ın kaynağı bilinmeyen zenginliği, deniz feneri, kentsel bölüşüm furyasındaki hesap vermez "ben yaptım oldu"mcu kibirli tavırlar...
bu ekonomik talanın yarattığı yeni muhafazakar zengin sınıfların ölçüsüz açgözlülügü, nobranlığı...
uludere'de hala adalet isteyen, yavrularının parçalanmış cesetlerinin yasını tutan insanlara, "parası neyse veririz" mantığıyla sonsuza dek susmaları için rüşvet öneren bir iktidar...
son on iki yıldır iktidarın adalet konusundaki gönülsüzlüğü, belki de akp'nin toplumun adalete o kadar da ihtiyacı olmadığını düşünmesinden kaynaklanıyor.
yurdun dört bir yanını (gkz: avm)'ler ve toki evleri ile ören kalkınmacı bir yönetim var karşımızda. ne de olsa, "mühim olan kalkınmaysa gerisi teferruattır"
hz. ömer'in adaletinden çok muaviye'nin kalkınmacı yöntemlerini benimsedikleri çok açık. hak isteyenlerin sesini ise, "herkes için adalet, herkes için özgürlük" prensibi ile değil de, osmanlı'nın ulufe dağıtma mantığı ile çözmek istiyorlar..
yüce gönüllülüğün de böylesi...