aslında öğrenmediğiniz zaten bir şekilde en başından beri tahmin ettiğiniz ama yine de yaşacağı sıkıntıları düşünerek dilemediğiniz bir şeydir. her iki tarafın da birbirini bilip bilmezden gelmesinin varacağı nokta ise gey olduklarını karşılıklı teyit etmeleridir. işte o andan sonra hele de kardeşiniz sizden yaşça epey küçükse ister istemez bir kollama ve koruma güdüsü içerisinde bulursunuz kendinizi. artık normalde hiç sorun etmeyeceğiniz bir saatte bile eve geç gelmesi sizi endişelendirmeye başlar, arkadaşlarının kim olduğunu öğrenmeye çalışan bir ebeveyn gibi davranmanıza neden olur. çünkü bilirsiniz ki dışarısı hiç de tekin değildir. yanlış şeyler yapmasından, yanlış kişilerle karşılaşmasından korkarsınız. bu sırada onun ergenliğinin verdiği asilikle sizin korumacı davranışlarınız kaçınılmaz olarak çatışır ve ipler bir süreliğine gerilir. ta ki biraz büyüyüp, deneyim sahibi olmaya başladıkça sizin korkularınızın ne olduğunu ve korkularınızda haklı olduğunuzu anlayana kadar. sonrasında kuşak farkı olsa da aranızda aynı dili konuşmaya başlarsınız ve işin keyifli yanı da bundan sonrasıdır zaten. çünkü sizi anlayabilecek en iyi kardeş eşcinsel bir kardeştir.
başlarda kardeşinin durumuna, içinde bulunduğu toplumu da düşünerekten çözümler bulmaya çalışılıyor. sonra türkiyenin en iyi psikiyatrlarına mailler atılıp görüşleri alınıyor. tedavi edilebilindiğine dair show yapan cep doldurma peşindeki psikiyatristlere hazır av modunda görüşmeler yapılıyor. lakin durum kardeşe anlatıldığında aslında durumun cidden öyle olmadığı anlaşılıyor. yapacak tek şey olarak öylece kallbullenmekle devam ediliyor, kardeşe kol kanat geriliyor...
kendini kabullenme sürecinin sancılı geçtiği insanlarda büyük travmalara neden olabilecek durum. yapılması gereken tek şey aynı sancıları yaşamamasını sağlamaya çalışmak.
frame of mind
serkan