uzun zamandır gözlemlediğim bir durum. fikirlerimi paylaşmak istiyorum. öncelikle kaslı erkekleri gerçekten çok beğeniyorum. sokakta görürsem içim gıdıklanıyor falan ama öyle dönüp öküz gibi bakmıyorum. gerek internetteki anonim sitelerden, gerek arkadaşlarımdan, gerekse çevrede gördüğüm insanlardan anladığım kadarıyla hepsi iki kas yaptı '' ortamdaki tek adam benim '' havasında. bu beni ciddi anlamda rahatsız ediyor. birkaç defa beğendiğim için kaslı erkeğe yazdım internetten. gay olduğumu söyleyince anında engelledi beni. sonra bir şey denemeye karar verdim. internette belli konuşmadan sonra eşcinselliğimi itiraf ettiğimde kimler blocklayacak diye. blocklayanların yüzde 90'ı kaslı erkeklerdi. yazdığım kaslı erkeklerin 10'undan 8'i '' gay '' lafını görünce engeli bastı. siz kendinde bulunan bu egoyu neye borçlusunuz birader? iki kas yaptın diye bu '' herkesi yargılarım '' havan ciddi anlamda kendini düşürüyor. vazgeç.
şöyle bir durum var; bu tür kişiler -genelde sporu bir yaşam tarzı haline getirmiş olanların dışındakiler- salon sporlarının yaygınlaşması ile bir hevesle başlıyorlar ve iyi kötü bir netice elde edenler bir anda ne oldum delisine dönebiliyor. hayatlarının belli döneminde çelimsiz olduklarından cinsel hayatları da sönüktü doğal olarak. vücutlarını öyle böyle bir şekle sokunca da muhtemel yaşantılarını "düzgün ilişki, düzenli seks" ile sürdürmek istiyorlar. dolayısıyla zaten bu kadar beklenti içine girmiş birine gidip de "ben eşcinselim ve senden hoşlandım" dediğinde elde ettiği özgüvenle direktman reddediyor. mesela bu duruma bir de tersinden bakarsak o zaman da elden ayaktan düşmüş kelli felli amcaların eşcinsellere düşkünlüğünü anlamlandırabiliriz.
umutsuzbirgay
kuma