ben hep yakın arkadışlarıma söylemeyi tercih ettim eşcinsel olduğumu çünkü lise olsun üniversite olsun gününüzün önemli kısmını geçirdiğiniz bir yerde sizi anlayan, konuşabileceğiniz, yanlarında rahat olabileceğiniz insanların olması önemli. tabi ben 3 kişiye söylediysem 10 kişi duydu. bana beni desteklediğini söyleyen insanların bir başka eşcinsel birey gördüklerinde "dönme herhalde bu ehuehueh" tarzı sohbetlere girdiklerine tanık oldum. yüzüme hiçbir şey diyemedilerse de arkamdan söylenenler kulağıma geldi hep. başkalarının hakkımdaki düşüncelerini pek umursamadığımdan insanların öğrenmesi rahatsız etmese de cinsel yönelimimin dedikodu malzemesi olarak kullanılması hep üzdü. tabi tüm arkadaşlarımı bir bir tutmam yanlış olur. zaten psikolojimi derinden sarsacak şeyler de yaşamadım ancak okullarda homofobi vardır, evet. bana, sana yapmıyor olabilerler ama gücü yetenlere yapıyorlar.

keşke okullar bazılarına hayata başka pencereleden bakmayı da öğretebilse.