her gün düzenli olarak iki kere yaptığım eylem. okula giderken genellikle hüzünlü bir şarkı açıyorum mp3 çalarda. ve kendimi candan erçetin modunda buluyorum. okul dönüşü ise daha böyle hareketli birşeyler açıp yusuf güney ağlayışını da ekliyorum. oooh, al sana cillop gibi klip. sonrasında cama vuran kafa evde çok ağrıyor tabi ama şöhretin bedeli ağır oluyor biraz.*