şebnem'in şarkı söylemeyip sadece çığlık attığı "benim adım orman" ve bilhassa "od" fiyaskolarından sonra çekildiği nadas'ın yaradığı ve yeniden "şarkı söyleyen" şebnem'e kavuştuğumuz 2018'in en güzel haber ve albümü...
albümdeki favori şarkım küllerinden oldu.eski şebnem ferah şarkılarına benziyor.son iki şarkı olan akustik ağırlıklı kıramazsın ve koyu yuda çok beğendim.çocuk istismarı ve namus gibi kavramları işleyen sözde namus ta çok anlamlı ve yerinde olmuş.çıkış şarkısı olarak seçilen koridor da şebnem ferah klasikleri arasına girebilecek seviyede.son dönemde rock müzik yapanlar bile cebini doldurmak için pop a kaydığı için pop müzik dinlemekten beynimiz sulanmış resmen.iyi geldi.
"benim adım orman" ve "od" gibi şaheser albümlere fiyasko diyebilen yazarların müzik kalitesi anlayışlarına şaşırıyorum doğrusu. bu albümler "can kırıkları" kadar fazla ses getirmemiş olsa da, 10. yılına özel yaptığı senfonik konser albümünden sonra yapılan en melodik albümlerdir ve o albümlerde kendisi bile seslendirmemiş olsa da mükemmel derecede güzel şarkılar vardır. bir kere şebnem ferah'ın yapacağı bir albümün kötü olması gibi bir ihtimal yok. mesela bu albüm için de diğer albümlerde yaptığı gibi bir pr çalışması yapmadı. hiçbir yerde reklam çalışması göremedik. sadece kendi instagram kanalında albüm haberini paylaştı. daha ilk klibini bile çekmedi. albümden sonraki ilk konserini 17 nisanda antalya'da verecek. sessiz sedasız ilerliyor kendi çapında. ha bir de çok bağırıyor diyenler var. onlara da ayrı bir kılım. lan olum bu kadın ilk yaptığı albümden beri bağırıyor zaten. daha ilk çıkış yaptığı şarkısı vazgeçtim dünyadan'ın sonunda bile çığlık atıyor bu kadın. konserlerinde ha keza yine çığlık çığlığa şarkı söylüyor ve biz bu kadının bu şekilde şarkı söylemesine bayılıyoruz. ister bağırsın, ister çığlık atsın yeter ki o ses hiç kısılmasın. parmak izi albümüne gelecek olursam ilk albümünden sonraki her albümde olduğu gibi beni ilk dinleyişimde hiç sarmadı ama yavaş yavaş etkisini gösteriyor. lakin hep aynı düzlemde ilerleyen şarkılardan sıkıldım artık. kötü değil kesinlikle ama hep aynı düzlemde. giriş, gelişme, nakarat, solo ve bitiş. bu düzlemden çıkması lazım artık şebo'nun. daha yaratıcı olabilir. birbirini tekrar eden sözlerden de kaçınmalı bence. mesela bu albümde fazlasıyla sıradan, sanki yerine koymaya sözcük bulamamış gibi kısır bırakmış şarkı sözlerini ve hep birbiri ardına tekrarlayan sözler mevcut. oysa ki "dans pisti" ya da "perdeler" gibi yaratıcı cümleler barındıran sözleri bu kadın yazmıştı. yine yazabilir. biraz aceleye geldi sanki albüm. neyse yani biz bekleriz anacım. vallahi diğer albümleri ne çok beklemiştik, yine beklerdik. neyse çok uzatmıyım ama çok da beklentilerimi karşıladığını söyleyemem yine bu albümün. benim açımdan hit parçaları "koyu", "koridor", "küllerinden", ve "kıramazsın" olacaktır.
sananda
lethallegend
alonebear
bozosnn
pierrot
tunatuan
justsin
swishpassive