buradan bakıldığında kuşak çatışmasını anlatmış gibi görünen video oyunu ile video oyununun daha meşhur olan animesi.
tek başıma, yalnız başıma bakmaya zorlanmadığımı bildiğim zaman bildiğim oyun kartlarının, tasoların, çeviri hatalarının, kültürün, ekosistemin, stratejinin bir diğer yönünü çerçeve içine alan paket canavarlarıdır.
bir kez bunun sinema filmlerinden birinin siğdiğsini çalmıştım. bir sabah tek başıma izlerken babam odama girdi. odamdaki televizyonu parçalamakla kalmadı, sinirden kudurduğunu bağıra bağıra anlatırken suratını buruşturduğunu da gözümün içine soktu. sonra ağabim sağolsun başka pokemon filminin cd'sini bana hediye olarak almış. kırılan siğdiğnin parçalarını sobaya atmıştım. odamdaki televizyon kırıldığından beridir de salonda yatıyorum, tıpkı babam gibi suratımı buruşturup uyuyana kadar televizyon ışığına bakıyorum. sabah uyandığımda belimin tutulduğunu görmek istiyormuş. burası anı anlatma yeri değil, dediğimde bana bakıp "bu pokemon" demişti. biraz daha para harcadım. sesi kesildi şimdi. sigarasından içiyorum.

kendisini pokemon sanıp pencereden atlayan çocuk gibi sevinçli, çocuk gibi terli, kokuşmuş halde duşa gireceğim bir ara.