hayattan sıkılmak

en acınası durum...bahsettiğim "üff,hayat çok sıkıcı dostum yeağğ" durumu değil...

basbayağı nefes almaktan,uyumaktan,çalışmaktan,yatmaktan,eğlenmekten,okumaktan,sıçmaktan,seksten sıkılmak...

27 yaşında,çoğu şeyi erkenden tüketmiş biri olarak derim ki; dünyanızın amına koyayım.
ruh sağlığı ile yakından alakalı durum, bazı olaylar vardır mutlaka yaşanması gerekir. bizi öyle yola getirir doğrudan meyve sıkacagi gibi düşünelim. hayat süzgecinden geçiriyo.. böylesi durumlar için de kullanılabilir
yazılanlara göre hayattan sıkılmak değilde, hayattan bulanmak şeklinde açılması gereken başlıktır.

not: başlığı ben açtım görüyorum,doğru kelimeleri kullanma konusunda çok yetersizim bebeişler,affedin...
hayatı bırakında kendimden sıkılmaya başladım. durum o kadar vahim.
istediğin hayatı yaşayamıyorsan yerinde bir durum.
(bkz:sommerfield)

bazen istediğin hayatı yaşarsın lakin ondan da sıkılırsın. tahminlerimce insan bir süre sonra hiç bir şeyden tatmin olmuyor galiba. memnuniyetsiz bir şekle bürünüyor. bu hızlı yaşamaktan mı kaynaklı yoksa başka sebeplerden ötürü mü bilemiyorum.
eskiden çok sıkılırdım artık hiç sıkılmıyorum. beni sıkabilen tek şey arada sırada bir grup arasında uzun süre kafa siken konuşmalara maruz kalmak. o zaman da gider kendi başıma güzel bi sigara içerim uzaklara bakarım, olmadı bi yürüyüşe çıkarım filan keyfim yerine gelir. böyle bir baseline keyif var, onu kendi başıma tutturmayı öğrendiğimden beri sırtım yere gelmiyor. tavsiye ederim.