çocukluğumdan beri en sevdiğim çizgi filmi. ama neden sadece kadın olarak şirine var? yıllardır bunu idrak edemedim.

yazarı peyo nun kominist oluşu ve hikayenin kuruluşu itibarı ile kominizm yaşam biçimini gösterdiği söylenen çizgi film.

bunun bir bölümü vardı. tuhaf bir arı bir şirini sokuyordu ve şirin kötü oluyordu. sonra o kötülüğü şehre yayıyordu bu şirin. hatırladınız mı? tam bir kabus simülatörüydü. çok korkuyordum ama nedense en sevdiğim bölümdü o.

en sevdiğim şirin, ibne şirindi.

harrison ford'un en sevmediği çizgi-filmmiş. kendisine hediye edilen şirin baba'nın kafasını kopardı:

ilk zombi kavramının çıktığı yapımlardan birisidir ayrıca. mor şirinler adlı bölümünde, bir sinek tarafından ısırılan şirinin rengi mora döner ve garip ve kötücül davranmaya başlar. bütün şehir istila edilir. diğer zombi dönüşümlerinin aksine, bu dönüşümler, geri çevrilebiliyordu.

düzenleme: aa yukarıda yazmışım yarısını zaten.

korkunç cadı hogatha'lı unutamadığım ve sonrasında bulduğum bu bölümü vardı. seslendirmeler kopartır.

"hadi şimdi benimle dans et bakalım seni düzenbaz büyücü parçası. dans et!"

90larda ülke çocuklarına çocukluklarını dibine kadar yaşatmıştır. kalmadı öyle güzel çizgi film kuşakları.