sanalda duraksamaya, reelde çoğunluka koşarak uzaklaşmaya yol açan "canım" çıkışı, çoğu zaman ne amaçlandığına göre değişen tepkilere neden olan bir yavşaklıktır.

-nasılsın canım?
+tanışıyor muyuz?
-tanışmak istiyorum.
+peki, güle güle.

bunu alışkanlık haline getirenler var. karşılıklı olursa problem olmaya bilir ama tek taraflıysa söyleyen kişi tek başına yola devam edecektir.

-canına sıçıyım.

nereden bu samimiyet bebeğim?

aa merhaba canım (ah bu defa kesin oldu bu iş, saçları da çok güzel)

ilk tanışma da kullanılan canım, daha sonra kullanılacak ''canım''lara haksızlık etmiş olur. bu neredeyse her şeyde böyledir.

karşıdakini pek bozmam ama içimden bir "ne oluyoruz lan" tepkisi veririm. gıcık bir şey yani samimi de değil. kullanan kişi neyi kanıtlamaya çalışır bunu söylerken anlamam.
tabi bu tepki sanal ortamlarda yeni tanıştığım insanlar için geçerli. yoksa arkadaşlarıma ben de diyorum elimde olmadan.

sanalda ise genelde ya cevap vermem ya da hmm derim. gerçekte ise desin ya ne olacak ağzı alışmıştır.

çokta önemsemiyorum açıkçası. ağız alışkanlığı böyle şeyler. çokta takılmamak lazım.

pardon!? kimsin lan sen + orakla başini gövdesinden ayirma hayali + bakişlarla bu lakaytliği yadirgama

hadi canım işine bak, diyerek te kişiye nazikçe yol verilirken kullanılabilir.

1 nereden bu samimiyet
2 mesafeni koru
3 uzatıyorsa babay

başlığı görünce aklıma yukarıdaki video geldi. :)

canım, kuzum, tatlım gibi hitap kelimeleri tanımadığım birinden geliyorsa diyorum söyle ulular ulusu gene ne var söyle ne ukalalıklar ne gereksiz yakınlaşmalar ne için bunlar