mersinde bulunduğum sürece düzenli yaptığım enfes aktivitedir. sanırım 7-8 tane kült olmuş firma var ve hepsi ile de ahbap olduk sayılır. :) çift lavaş biftek, domates-soğanı pişmiş olsun da son sloganımız.
en lezzetlisini sırasıyla göksel, yaprak ve acı da yiyebileceğiniz mersin yemeğidir ancak ciddi anlamda doyabilmek için en az 3 tane tüketilmesi gerekir. *
lisede okuldan kaçıp sevgiliyle yenilen en güzel yemektir. haftaya bir aksilik olmazsa göksel'de tekrar yeyip o günleri yeni baştan yaşamaya başlatacak yemektir. (umarım göksel'den çıkıp tekrar mersinde'ki dalgakıranın kayalıkları arasında sevişelim demez. eşşek kadar adamlar olduk, yüreğimiz liseli gibi atsa da.)
mersin'de göksel tantuniden yemedikten sonra kimse tantuni yedim demesin. göksel'in dışında ekmek arası kavurma gibi bir şey yemişsinizdir sadece.
birisi yazmış, ne güzel günlerdi... liseden kaçıp tantuniciye dönerciye gitmek. bizim dönemler döner daha revaçtaydı, dershanelerin yanına ikili üçlü dizilirlerdi. onlardan biraz daha uzakta kendi halinde bir tantunicimiz vardı. ragıb abi. hep bize boldan boldan koyardı, biz de hep ona giderdik beş arkadaş. sonra eşi intihar edince dükkanı kapatıp bosna'ya yerleşti. sanki bizden de bir şey koparıp gitti. bir daha hiçbir tantuni onunkiler kadar güzel tatmadı bana. o beş arkadaştan ikisiyle arada görüşürüz. bana gelirler, tavada yufka ekmek ve tantuni yaparım. ragıb abi gibi bol bol koyarım. ve tabii ki olmazsa olmaz domatesi üstünde. yanına da bol sumaklı soğan. ragıb abi manaklarımızın içine maydonoz koymamıza kızardı. piç ettiniz manağı diye. maydonoz koymayız o yüzden. gençlik güzel şey be. öyleydi yani, eskiden.
yerken ağız kenarından çeneye kadar akan, peçete ile durdurulmazsa t-shirt ve pantolona kadar damlayan tantuni yağının seksiliği. yıkasanız da çıkmıyor o yağ, o yüzden peçetelerinizi kolay ulaşılabilir yerde tutunuz.
ugur
kafamyok
efemerid
dark bear
yalnıztanrı