bir kadın olarak toplumda yerimizin olmaması oldukça canımı yakmaktadır. ikinci sınıf muamelesi gören, şiddette sınır tanımayan, hayat yorgunluğu bir o kadar fazla olan kadınlar olarak nefes almaya korkar olduk toplumda. erkek toplumun egemen olduğu bir ülkede kadın olmak gerçekten çok zor. annemin gece geç kalma aklım sen de kalır demesiyle bile can güvenliğinin olmadığı bir toplum. buna ne kadar toplum denir aslında bilinmez. kimsenin namusu kimsenin başının çiçeği olmak istemiyoruz. ne kadar sevilsek o kadar öldürülüyoruz.