varlığını yeni öğrendiğim meslek dalı. bir çok çeşiti var ve öyle basitçe de bir iş değil açıkçası. araştırmadan kalkışmayın bu işe. harcanırsınız. homojen dergi'nin 2. sayısında ayrıntılı bir şekilde seyhan arman'ın yazısında bu konuyu okumak mümkün olacak.

(bkz: 20 liraya koca olur mu)

http://homojen.ayisozluk.com/seyhan-arman-yazdi-20-liraya-koca-olur-mu/

homojen dergi'deki yazıdan öğrendim bu işi, enteresan geldi. kısaca yanında "koca" olarak gezdirmek, böylece hem duygusal ihtiyaçların için hem de toplumun "kadın" normuna daha fazla uyum sağlayabilmek adına bir adama para yedirmek, hatta bazen bunun için şiddet bile görmek şeklinde açıklanabilen bir durum. anlatılanlar pek hoş değildi.

geçen hafta katıldığım lgbti ruh sağlığı sempozyumunda, iki trans erkek gördüm, birisi transsicko, öbürü ise sanırım kız arkadaşı olan bir kızla gelmişti ve sempozyum boyu elele oturdular. sanırım bu ülkede trans erkek olunca sahip olduğun avantajlardan biri de rahat şekilde kız arkadaş sahibi olmak. gerçi onların arasında da bu travesti kocalığı şeklinde bir para-çıkar ilişkisi var mıdır, o nedenle mi yürüyordur bilemeyeceğim ama hiç zannetmiyorum. rüzgar erkoçların da bir kız arkadaşı var şu anda galiba. trans kadınların da acaba bu şekilde, bir para-çıkar ilişkisi olmadan erkek arkadaşları olabiliyor mu, bu iki durum arasında bir fark var mı, bunları merak ettim açıkcası.

hem soygunculuk hem emek sömürüsü.

seks işçiliği ile doğru orantılı olabilir. "harcarlar" sanırım buradan geliyor.

ekmek elden su gölden yiyip içip parazit gibi yaşamaktır.

toplumun ataerkisinden doğan "kadın hissetme" gerekliliği, sevgi açlığı, özgüvensizlik gibi sorunları yine toplumun ataerkisinin erkekler için kullanılır hale getirmesi. bu insanların yaptığı eskortluk ya da seks işçiliği değildir, çünkü büyük olasılıkla yine karşı tarafın onlar için çalışması gerektiğini düşünürler.

güvensiz toplumlarda güven eksikliğini gidermek için bir çıkış yoludur belki de. devletin bulması gereken çözümleri sen ben bulmak zorunda bırakılıyoruz.