çocukluğuma dair hatırladığım güzel şeylerden biri yıllar sonra bim'de gördüğümde oha caprisun diye bağırmıştım. caprisunla beni kandırabilirsiniz o kadar
aslında öyle olmayacak şeyler beklemiyorum belki de dillendirdiğimizden olmuyor tutulacak ne kadar dilek varsa tuttum dün gece ve sonsuzdan geriye saymaya başladım. kalbimiz ışıkla dolsun mutlu yıllar ayı sözlük
dikkat şarkısıyla isteyince oluyormuş diğerlerinden ne farkın var dedirten şarkıcı şarkının sözü müziği şarkıcı emire aitmiş ama kulağıma aşırı şekilde gülşen geldi çünkü emir kişisi daha düne kadar hiç söz müzik yapamayan biriydi hani
böyle bir başlığın kitap okumayı seven her kitabı için ayrı ayraç edinen kitap kurdu yazarlar ve ne okuyacağına bir türlü karar veremeyen yazarlar için çok faydalı olacağını düşündüm. her yeni keşfettiğimiz okuduktan sonra bunu herkes okumalı diye düşündüğümüz kitapların isimlerini yazarlarıyla birlikte paylaşmayı ümit ediyorum.
başlangıç olarak benim tavsiye edeceğim kitaplar şu şekilde:
sylvia plath - sırça fanus
edgar allan poe - morgue sokağı cinayeti
joanne greenberg- sana gül bahçesi vadetmedim
vüsat o. bener - bay muannit sahtegi'nin notları
sait faik abasıyanık - havuz başı
zeynep sayın - imgenin pornografisi
jerzy kosınskı- adımlar
kazancakis- zorba
arkadaş z. özger - sakalsız bir oğlanın tragedyası
ahmet sami - masturi kabare
barış bıçakçı - (tüm eserleri)
rollo may - yaratma cesareti
ilkokul 2'den 5'e kadar hunharca dayaktan sonra bu güne sempati besliyor olmam inanın bana kocaman bir yüreğimin olmasıyla paralel bir durum. velhasıl nursen denilen canavar küçücük bir çocuğa sadece maddi imkanları yetersiz diye kendisine öğretmenler gününde bilezik kolye beşi bir yerde almıyor diye sağlı sollu tokatlamamalıydı. yıllar sonra toplu taşıma aracında karşılaştığımda tüm asilliğimle selamımı verip kendimi hatırlatıp 'bakın hala sağlıklıyım, şizofren olmadım ve başarıdan başarıya koşuyorum ama bunların sizinle hiç alakası yok ' diyerek vicdanımı rahatlattım mı rahatlatamadım mı bilinmez ama şu an kendimi gayet huzurlu hissediyorum son olarak nursen öğretmen hariç tüm öğretmenlerin gününü canı gönülden kutluyorum.
hafif kiloluca bir çocukluk geçirdiyse, okul çıkışlarında, arkadaşları tarafından yuvarlak şekilli sebze ve meyvelere benzetilmesiyle başlayan yaralardır. (bkz: patates )
gün geçmiyor ki saçma sapan bir şarkı akıl almaz şekilde baştacı edilip liste başı edilmesin bu şarkı da onların başını çekecek bayağılıkta kulağım kanıyor her duyduğumda. azalarak biter inşallah
kafamyok
