daha biraz önce ofiste aramızda konuşurken, "ama abi, peygaberime çok ağır küfür ediyorlar" diyen mesai arkadaşımın -ki kendisi gününün %90'ının ekran karşısında geçiren, gayet iyi niyetli bir çocuktur- daha bir kere bile ekşisözlüğe girmediğini duyunca, tek sesliliğe giden yolun o kadar da zor olmadığını anladım.

pek çok insanın gözünde, onca paylaşılan görsellere rağmen, gezi parkı direnişinin, dışarıdan aldığı maddi destekle, polis taşlayan eli sopalı bilinçsiz çapulculardan ibaret olması gibi.

elindeki palanın tersiyle alelade bir kadına önce vurup, sonra da tekme atan adamların "ama adamı çıldırtmışlar, ben de olsam ben de çıldırırdım" diye savunulduğu bir ortamdayız.