sıcak yaz günü beyninim damarları terlerken uyumak için büyük çaba harcadığım bir öğleden sonra akrabanın evli oğlu hakkında anneyle girilen dialogtur.
anne odaya gelir, üzgün bir surat ifadesiyle hiç bir şey söylemeden ilk cümleyle başlar;

anne: allah başa vermesin geymiş onlar.
llsdd: anne tam uyuyordum ya yine kim neymiş?
anne: melihanın oğlan işte geymiş.
llsdd: meliha teyzenin oğlu tek kişi değil mi ya?
anne: tek kişi işte.
llsdd: ee anne o zaman niye bir orduymuş gibi onlar dedin.
anne: ne dedim?
llsdd: geymiş onlar dedin.
anne: geymiş işte tövbe tövbe konuşturma beni.
beklediği tepkiyi alamayan anne hışımla çıkar gider.