ne istediğimi bilmiyorum, çok bencil ve aynı zamanda çok korkağım. çok güvenilir biri var hayatımda, çok seviyor, çok değer veriyor bana. uzun zamandır hayatımda. ama ben başkalarına ilgi duyabiliyorum bazen. aklıma takılan kişiler oluyor, gözlerim kapalı değil yani. açık ilişki yaşamıyoruz. eskisi kadar sevmediğim yorumunu çıkarıp ayrılmayı düşünüyorum. korkuyorum. ailem gibi artık. ondan sonra onun kadar güvenebileceğim, sevilebileceğim birini bulmak çok zor olur. konfor alanıma dönüştü adeta. içim içimi yiyor. üzülmek ve üzmek istemiyorum ama üzüyorum.