benim kahramanım zembla. tarzan gibi ormanda yaşayan meczup bir karakterdi. evinde fil, aslan, kaplan, gergedan, su kaplumbağası, sardunya filan yetiştiren, o yılların süperkahramanları arasında belki de en paçozu, en sevilmeyeniydi. hatta çizgi roman değiş tokuşlarındaki en değersiz kitap zembla kitaplarıydı.. örneğin bi zagor, mandrake, ya da kızılmaske, değiş tokuş piyasasında anında müşteri bulurken, zemblanın yüzüne bakan olmazdı. belki de sırf bu mağduriyetinden severdim o şebelek kahramanı... demek ki büyüyünce gominis olacağım o zamandan belliymiş...
benim süper kahramanlarım ; annem, ananemdir.bi de bu mertebeye anca sevdiğim adam çıkar.yaşayabilceğimiz bütün kötü şeyleri yaşadık.insanların yok artık dediği şeyler bizim başımıza geldi , buna rağmen bu iki kadın direndi ve erkek egemenliğini kabul etmektense bir olup birlikte kalktılar her zorluğun altından . çevrelerindeki insanları da toparladılar , bunlar süper kahraman olmaz da ne olur?
mahallenin bakkalinin kocasi
dark bear
yavrubear
bodurayi
haplo
patates puresi