bazen sebepte gerekmiyor; "bir adım öteye geçemiyorum" diye cevabınızı alıp kaldığı yerden devam ediyorsunuz yolunuza.

başka ilişki kurmak isteyen '' sıradaki '' lerin yoğun baskısı.

yalan ve gereksiz ego bunların başında gelir.

herşey olabileceği gibi hiçbir şey de olmayabilir etken.
bazen hayat kendi yolunu çizer; kaza olur, taşınma zorunluğu olur, taş düşer ayı çıkar bunların hepdi dış etkenler bile olsa biter ve şanssızlık denir acısı daha derin olur bence.
karşı tarafın yarattığı iç etkenler; canının çekmemesi, sürekli eleştirilme, beğenilmediğini hissetme, muhattap olunmama gibi durumlar iç acıttığı gibi kişiyi güçlü kılar ve yeniden hayata geri dönmek hızlı olur.
kendi iç etkenlerimiz ise; neden olduğunu bilemeden karşıdaki kişiye soğuma, görünce irkilme, kaçacak delik arama, sevilmekten korkma, sevmekten korkma gibi nedenler var ise ilişki bitirilip bir uzmana danışmak gerekir ki karşıdaki kişinin de zamanını harcamamak lazım. naçizane..

aranınca çok sebep bulunabilir ama genelde bir taraf sıkıldığı icin biter.

eğer iki taraf da hala seviyor ise o zaman en büyük sebep yalan dolayısıyla güvenememek bence. yine de her şey konuşarak çözülür. konuşmaya rağmen anlaşılamıyor ve çözülemiyor ise bahane yaratmaya gerek yok, bitmiştir çoktan ve artık sebebinin bir önemi yoktur.

kedini kabul etmemesi kesinlikle bir sebep olabilir.

sıkılmak. tek başına yeter bir sebeptir.sıkılmanın perdesi olarak bir çok sebep öne sürülür genelde, gerçekçi olmakta fayda var.

*çok uzun sürmesi ve bundan mütevellit çiftlerin birbirinden bıkması.

*bir tarafın daha az sevmesi.

* her eylemin rutine dönüşmesi, seksin bile bir görev halini alması.

*tarafların birbirleriyle be hissettikleri hakkında konuşmaması.

*sırf tartışma çıkmasın diye sorunları görmezden gelmek.

tabi yazdığım bu maddeler ilişkiyi öyle pat diye bitirmez ama uzun vadede fazlasıyla etkili olabiliyorlar.

ilişkiler bitmesin!*