"tabii tüm bunlar için cis-hetero düzeni suçlamak kolay. ancak lgbti+ sineması da ve hatta edebiyatı da biraz suçlu olabilir tüm bu durumdan. çünkü, sağ olsunlar, var olsunlar ama onlar da çok zaman, çoooook uzun bir zaman bize mutluluğu, sağlıklı aşkları, yaşamı reva görmediler. l de g de b de t de i de artı da hep sonunda ya öldü ya ince hastalığa yakalandı. ne aşktan ne hayattan bir hayır gördüler. yönetmenleri cis-het olan filmlerden bahsetmiyorum sadece; lubunyalar da çektikleri filmlerde, yazdıkları öykü ve romanlarda ve hatta şiirlerde ve senaryolarda bize kıydılar. bu yüzden de aslında lgbti+’ların sevme biçimleri türlü türlüyken sevilmeme biçimleri tek yumurta ikizleri gibi. her yiğidin vegan yoğurt yiyişi farklı ama suratımıza kapatılan kapıların çarpma sesi ve yarattığı etki birbirine çok benziyor. çünkü sadece bunu gördük, çünkü sadece bunu anlattılar."

https://velvele.net/2024/02/14/paramparca-asklar-lubunyalar-ve-bagzi-sloganlar/