dillerini en sevdiğim insanların yaşadığı anane memleketi. *

duyunca beynim uyuşuyor, nöronlarımın sinaps keseleri uyarılmıyor, solumdan ağrı kasılmalar geliyor.

trabzon ve ordu arasında kalan karadeniz sahil kentidir. karadenizin en iyi fındıklarının burada yetiştiği söylenir.

şaka maka şu an içersin de bulunduğum şehir, sıkıcılıkta üstüne yok diyebilirim.

adı sebebiyle giresun çıkasun gibi laf esprilerine maruz kalan karadeniz şehri. il merkezi küçük ama güzeldir, gazi caddesi denilen dik bir yokuşu vardır hareketli olan. ağustos ayında komşusu ordu gibi fındık işine gömülür ve bazen hayalet şehir haline gelir. ilçesi olan tirebolu üzerinden gümüşhane'ye gitmek trabzon üzerinden gitmekten çok daha mantıklıdır. yollar keskin virajlı ve dar olsa da manzara olarak güzeldir

fındık memleketi. çok küçükken gittiğim sürekli yağmur ama böyel fındık yemediğm bir şehir. bir eve gittiydik tüm yerler her taraflar alabildiğince fındıktı. yani giresun benim için fındık demek.