haremlik selamlık olması şart. nur yüzlü genç erkeklerle birbirimize ellerimizle yemek yediririz. şifalanır arınırız.

gösterişsiz, samimi iftar sofraları candır. yalnızca bedenin açlığını gidermez, ruhu hiç tatmadığı lezzetlere doyurur. kişinin o sofralarda yediği her lokma şifa olarak kendisine döner.

bıçağın iki yüzü gibidir. *

bir müslüman hem çok sinirli hem de hindu inekleri kadar sakin olabilir iftar sofrasında
*
sakinse ki bunun için sesindeki uhrevilik katsayısını kriter kabul edebilirsiniz, ona insan haklarından bahsedin, allah’ın herkesi farklı yarattığını ve bu şekilde kabul edeceğini, oruç bozulur mu sorusunun çok beyhude bir sual olduğunu, onlar için sınavın sadece aç kalmak değil, aç olmayanlar arasında insanlıktan çıkmadan aç kalabilmek olduğunu anlatın.
*
sinirliyse konuyu amerikanın oyunlarına, netflix’in ve geyliğin buralarda çok arttığına en iyi seçeneğin siktir olup arabistan’a taşınmak olduğunu bilinçaltına ustalıkla işleyin.
*
iftarlara katılmak şüphesiz güzel bir kültür, insan insan olmasını bildikten sonra tabi.
*
bireysel olarak beni rahatsız eden şey tüm gün oruç tutmuş bir insanlar aynı porsiyonlarda yemek yememdir iftar sofrasında. lanet olsun!