doksanların o kasvetli karanlığından * ** sonra internetin cebe de girmesiyle pek bi ihtişamlı geçen dönemdir. adeta yediğin önünde yemediğin arkandadır. doksanların hanım hanımcık ibneleri ikibinlerin önemli orospularıdır aynı zamanda. *

dolaptan çıkma, daha rahat kimliğini ifade etmeyle birlikte nefretin de çoğalmasına şahit olmaktır.

milenyum caginin getirisi olan teknoljinin hizli ilerleyisiyle sundugu bolluklar neticesinde insanlarin birbirlerine kolayca eristigi, tuketim toplumunun girdabinda insanlari da kullan at içerikli urunler haline getiren bu yillarda emek ve bagliligin yok olusunun ivme kazanmasiyla zaten sadakat ve guven konusunda tarih boyunca sikinti yasamis biz lgbti bireylerin (ki hala bazilarimiz aska, sevgiye inanmaktadirlar) duygu ve degerler konusunda bilinclenmedigimiz ve bilinclendirmedigimiz takdirde cogunlugun ruzgariyla savrulup bizleride sadace kullanip atan, emek vererek guzellestirmeyen, buyutup koklendirilmeyen, ici bos gelip gecici insan ilişkilerinin mahmurluguna dahil edip bizleri de yavas yavas silecek olan bir firtina ile karsi karsiya kaldigimiz bir haldeyiz. uzun bir cumle oldugunu biliyorum ama insanlarimizkn boyle cumleleri anlayabildikleri bireyler olmasini diliyorum. 2000li yillarda escinsel olmak bu firtinada ortada sap gibi kalmak gibi. bu tanimlama icinde hepimiz cok yalnızız. neden bir araya gelemiyor ve fisiltilarimizi birlestirip hormoniyle klasik muzik edasinda bir basyapit haline getirmiyoruz?

(bkz: queer as folk) dizisinde trendlerini görebileceğiniz bana göre eşcinsel eralarının efsanesi. halen homo mizah yapan sosyal medya hesaplarında bu dönemden izler barındıran paylaşımlar görmek mümkün.

başlarında keyifliydi ama sonlarında sıkıcı olmaya başladı.

2010'larda gey olmak kadar güzel değildir.
en son hoşlandığım çocuğa feysbukta küfretmiştim. öyle kapandı o dönem. unutmam da bir sene sürmüştü. sinirden saçımı falan kesmiştim.

hornet sağolsun.