olay tamamen dkvab öğretmenlerinin tutumuna bağlıdır bide müfrdata. orada çocuklara anan baban yanacak, yahut büyüdüğünde kolun açık gezersen cehennemde pop corn olur derse daha sevdirmeden korkutursa olmaz olsun zorunlu dkvab dersi. o yaştaki çocuklar için eğer iyi bir öğretmenleri olursa gayet güzel olacaktır. mesela bizim din kültürü hocamız güzel sesiyle dersin son on dakikası hep ilahi okurdu ve en sevdiğim zamanı okulun işte bu zamanıydı. 6-7 yaşında müslüman çocuğunun "allah 1" den başka ve "anneye karşı gelirsen allah dilini yakar" ifadeleriyle dinle tanışması ve ilk önce dine korkuyla bağlanması engellenecektir. zaten inanmayacak inanmaz daha erken tanır ve su yolunu bulur. çocuklara allah sevgisini, çevreye ve arkadaşlara merhameti, hayvan sevgisini, sevginin din dil ırk cinsiyet ayırmaksızın şartlı alanlara kısıtlı olanaklara zorlanamayacağını öğrenmeleri fena olmaz mı? daha yumuşak ve masumca giriş işte öyle yapılır yapacaklarda. meb din kültürü kitaplarında asla ağır konulara yer vermedi daha çok evrensel olarak algılanabilecek ve basit konulara yer verdi. tutupta "zono odono rocm", "dondon donono toslonorok olom coözdor", "nomozo tork odono oç komçı" diye anlatmadılar anlatmazlar. zaten tahminimce bu seferde müfredatta bu çocukların kaldırabileceği basit konular yer alır. din kitabında "allahu ekber teh titi teh titi teh" diye hu çekmek yazmaz sanırım yada şakirt yetiştirmezler sakin olun lütfen.