insanlara hakettiğinden fazla değer vermek

severken, sevişiyorken iyi tabi.. değer vermede problem yok.. işler tıkırında..ilişki bozulunca ben sana gereğinden fazla değer vermişim deyip hakaret etmeninde alemi yok bence.. yaşananlar özeldir iki kişi arasında kalır.. ayrılınca, gidip sağda solda ben ona şöyle değer verdim.. benden önce bir hiçti benimle adam oldu.. çok para harcadım vs demek hiç ahlaki değil..
veririm ben. sizde verin herkes versin. sonunda üzülürüm pişman olurum dayanamam diyorsanız sizin bileceğiniz iş tabi.
tepene sıçım sıçım sıçarlar*.
bir süre sonra karşınızdakiyle değil tavanla konuşmak zorunda kalırsınız.

tra jedi : lütfen oradan aşağıya iner misin karşımdakinin kıçı.

kıç: valla hiç inemem o kadar değerliymişim ki şimdi farkettim.bi süre daha buralardayım ben tra jedi.
her seye rağmen yine de deger verilir. yine de deger verilir.. yine de deger verilir...
bir arkadaşın durum güncellemesinde şöyle bir söz vardı: birine vazgeçilmez olduğunu hissettirdiğiniz an ilk vazgeçeceği siz olursunuz!
iyi niyet kurbanı olmaktır. her seferinde akıllandım deyip tekrar aynı hataya düşmek ise olsa olsa hümanistliktendir.
küçük çocuklarda gelişim sorunlarından biri kendi parçaları gibi hissetdikleri boklarına değer vermeleri... anlam yüklemeleri.. öyle bir şey olması lazım başkasına fazla değer vermek..
lanet olası insani duygum çok kazık yedim verdiğim değeri alamadığımı fark ettiğimde bile çoğunlukla aynı şeyi yapıp fazla fazla veriyorum
nedense genelde bize değer vermeyenlere biz gereğinden fazla değer veririz. hepimizde var bu mazoşist yan. (bkz: deveyi diken insanı siken)
çaya tuz atmak gibidir. yapılmaması gerekilir eğer yapan birini görürseniz eline geçen ucu sivri bir nesneyle pekmezini akıtın. o an ki can acısı sonrasında çekeceği sıkıntılar için ufak bir bedeldir.
başka türlüsü yapılamayandır. olur öyle bazen..
hayatta en çok yaptığım hatadır.
herkesin yakındığıdır,haklı olarak madem öyle vermeyin ulan diyorum.
bundan dolayı hayal kırıklıkları fazlaca yaşanıyorsa ortada bir sorun var demektir. bu sorunu tespit etmek ayıp değildir. önemli olan bu sorunla yüzleşmektir ve eğer bu durumdan rahatsızlık duyuluyorsa bu davranışa yol açan her ne ise onu değiştirmek veya onunla yaşamayı öğrenmektir . medet ummak, hayali beklentiler, değersizlik hissi gibi durumların bu soruna yol açtığı iddia edilir.
hak ettiğinden daha az değer görmeye sebep olan davranış.
  • /
  • 3