severken, sevişiyorken iyi tabi.. değer vermede problem yok.. işler tıkırında..ilişki bozulunca ben sana gereğinden fazla değer vermişim deyip hakaret etmeninde alemi yok bence.. yaşananlar özeldir iki kişi arasında kalır.. ayrılınca, gidip sağda solda ben ona şöyle değer verdim.. benden önce bir hiçti benimle adam oldu.. çok para harcadım vs demek hiç ahlaki değil..

insanlara hakettiği degeri vermeden ,hak ettiklerinden fazla değer vermemeyi öğrenemeyeceğimiz durum.

insanları kendi egosuyla şişirip bir file çevirmeye neden olur. ve ilgi göremedikleri ya da sizle işlerinin bittiği bir anda tüm yaşananları bir kalemde silip sizi çimen misali ezmelerine yol açar.

fazla verilen değerin, sonra dönüp insanın kıçını tırmaladığını unutmadan yapılan eylemlerdir.

götleri kaldırmaya yarayan kriko

(bkz: dost kazığı)

aşıklık halidir, doğal karşılanmalı bazen.

bir kahraman vardı benim aklımda. yeryüzüne indi senin yüzünde.

fark ettikten sonra da aynı değeri vermeye devam etmek elinizde olmadan, en zor olanı. ilginize alakanıza sağır dilsiz olacaklarını bile bile vazgeçememek zamanla eritiyor insanı. sağır dilsiz olan insanlara karşı kör olmanın bir sonucu.

demek ki neymiş 3 kuruşluk adama 5 kuruşluk değer verilmezmiş. yoksa seni itin deliğine sokar çok afedersin.

(bkz: pişmanlık) #10798

bir arkadaşın durum güncellemesinde şöyle bir söz vardı: birine vazgeçilmez olduğunu hissettirdiğiniz an ilk vazgeçeceği siz olursunuz!

küçük çocuklarda gelişim sorunlarından biri kendi parçaları gibi hissetdikleri boklarına değer vermeleri... anlam yüklemeleri.. öyle bir şey olması lazım başkasına fazla değer vermek..

nedense genelde bize değer vermeyenlere biz gereğinden fazla değer veririz. hepimizde var bu mazoşist yan. (bkz: deveyi diken insanı siken)