otobüslerde zaman zaman iki kişilik koltuğu kaplar, kendi de bunun sıkıntısını çeker ama bi şey yapamaz çünkü ayağa kalksa ayakta da duramaz, yorulur vs. bir de bütün sinirli bakışları da üzerine toplanmasına neden olur, sanki suçluymuş gibi bakar insanlar, sanki o dünyada olmasa herkes rahat edecektir, koltuğa iki kişi oturacaktır. ama o da insan yani, napsın, bedenini kesip atamayacağına göre. benim gözlemim bu. dikkat sosyal mesaj geliyor: kardeşçe yaşamayı öğrenmeliyiz.

minibüslerde arka 4 lüye sonradan dahil olurken popo yerleştirme sıkıntısı.

dolmuştan inerken götün milletin suratına çarpması

herşey zor haci.. gömlek almak iste, avucunu yala...istediğinin değili olanı almak zorundasın her zaman. için gider bir monta.. peşi sıra aynı hikaye. ayaklarda büyük olunca ve doğal olarak geniş olunca ayakkabı almak ta zor. bir statü tutturabilmek için dolan dur sonra. lan condomun bile büyüğünü aramak lazım. rezalet.

pişik. *

hepinize ayrı ayrı ölürüm. iri olun benim olun.

her istediğin yere sığamamak, her istediğin yerden geçememek gibi sıkıntılar cabası.

sürekli insanlara kucak açan sevimli insan rolüne sokulup her gelenin kucağınıza oturması.

barda sigara içmeye çıkacakken 439843 kişiye müsade eder misin, pardon geçebilir miyim demek zorunda kalıyor insan. ama kolayını buldum benden irisini salıyorum önden o yardırırken ben de arkadan takip ediyorum artık *

http://www.facebook.com/photo.php?fbid=230455697031290&set=a.184174454992748.47444.123525677724293&type=1&permpage=1

(bkz: kıyafet alışverişi)

ben sizleri sizleri seviyorum bu nedenle güzel olan zorluklar olabilir. *

her maç sonrasında bir ton küfür yemektir. aykut kocaman olmak zordur.