maymun tuzağı

evrimsel olarak aynı soy ağacının farklı torunlarıyız bu primatlarla, sadece dış görünüş olarak değil, davranışlarımızın da ne kadar benzer olduğunu anlatan hikaye olmuş. her ne kadar beyin kıvrımlarımız daha fazla, analitik düşünme konusunda atalarımızdan bizi ayıran çok önemli bir farkımız olsa da, sonuçta bir çoğumuz hala ilkel dürtülerimizin esiriyiz.
açgözlülüğe ve öğrenilmiş çaresizlik kuramına iyi bir örnektir.
rivayet olunur ki, eski zamanlarda maymunların avlandığı tuzak şöyle işlermiş:

avcılar maymunların yaşadığı yerlere küp şeker bırakırlarmış. doğada saf olarak bulunmayan, rafine şekere bir süre sonra maymunlar alışırmış.
maymunların şekere alışmasından sonra, avcılar maymunun elinin girebileceği kadar çapta küçük bir çukur açarlar ve dibine bir adet küp şeker koyarlarmış.
kokuyu alan maymun, çukura elini sokar ve şekeri almak için yumruğunu sıkar fakat yumruk yaptığında elinin çapı artık çukurun çapından büyük olduğundan, eli çukura sıkışır ve hırsından kendisini yakalamaya gelen avcılardan kaçmak için bile yumruğunu açarak şekeri bırakamadığından, avcılarca kolayca yakalanırmış...

rivayet işte!**