(bkz: ölümcül diyaloglar )
yeni tanışılan yada tek kişilik arkadaşlıklarda * ilk kullanılan ve asla sonu olmayan soru cümlesidir. kesinlikle doğduğunuz yerde ya bi tanıdığı vardır yada askerliğini orada yapmıştır. kaçınılması gerekir

tanıştığı insana memleketini sormak samimiyetten geliyor diyorlar. ben bir keresinde diyarbakırlı olduğumu söylediğimde "burada ne arıyorsun?" sorusunu aldığım için artık hiç samimi bulmuyorum. memleketinizi öğrendikten sonra sonu başı gelmeyen bir sürü saçma sapan genelleme yaparlar. yok doğu'unun insanı çok iyi, yok doğu'nun insanı çok saf, yok doğu'nun insanı çok çıkarcı...

+manisalıyım .
-neresinden hastaneye yakınmı ? dedikten sonra bide gülerler ya . vurcan ağzına vurcan ağzına ama adam haklı bendede var bi tahta eksikliği

daha bugün karşılaştığım soru *
a: aşçı
ppe: pembe panjurlu ev

a: memleket nere gardaşım?
ppe: abcd abi.
a: hemşehri sayılırız ben de xyz, neresindensin?
ppe: evet, kl abi sen neresindensin?
a: ben de mnliyim
hayır hemşehri falan sayılmıyoruz aramızda en az 350 km var yani *

inanılmaz derecede vulgar bir cümle. normalde memleket sorusuyla bir derdim yoktur, derdim o "gardaşım" kelimesinde. daha bir samimiyet, can ciğer kuzu sarmalık kattığını filan düşünüyorlar sanırım ama kazın ayağı öyle değil. kardeşim yerine gardaşım, "gardaş baksana bi hele" tarzında cümleler duyduğumda vücudum titriyor neredeyse. kimlerin ve nasıl kişilerin böyle cümleler kurduğunu burada yazmaya gerek yok, herkes biliyor zaten.

tanım: istanbul'da gop, bağcılar, esenler ve sultangazi'de duyabileceğiniz en popüler 5 cümleden biri.

memleketimi pek sevmiyorum. bu nedenle memleketçilik yapmak bana itici geliyor. mesela bazı ilçelerden komşu ilçeye gidip satıs yapıp oradan bir tek sigara almamak için yanındakine soran adam. uçlarda olmamak kaydıyla bence iyi bir şey aidiyet hissini de besliyor.