harika gazoz. migrostaki anadolu formatı nedeniyle raflarda can bulmuştur. frambuaz aroması eser miktarda yani dozundadır. şişesi nostaljiktir.

geçenlerde bi petrol ofisinde arkadaşım aldı ben de taşak geçtim ne len o niğde gazozu mu olurmuş ne biçim şey o diye. al bakalım iç dedi. bi içtim harbiden efsaneymiş. uludağ gazozuna falan basar hani. cehaletimden utanıp arka koltuğa gömülüp kaldım saatlerce

bir elvan gazozu değildir.

(bkz: 80 lerde çocuk olmak)

diğer gazozlardan farklı olarak içinde frambuaz aroması var. sanırım onu özel kılan da bu. çocukluğumun içeceği, su gibi tüketirdim. içanadolu dışında hiçbir yerde denk gelmedim.

bizim mahallenin bakkalinda var. bakkalin nigde'li olmasindan mütevellit galiba.. ailecek içiyoruz efendim. siseler direk geri dönüsüme gidiyor.

son 4 girisi de aynı gün içinde girilen ve varlığından bu esnada haberdar olduğum gazozdur. ilginç olan şu ki facebook üzerinden bir arkadaşım niğde gazozuya ilgili bir şey paylaşmış, bir an nasıl yani olmadım değil.

içebildiğim tek gazlı içecek. diğerleri gibi insana rehavet vermiyor,sanıyorum nedeni pancar şekeri kullanılması,tadı çok hafif.her yede bulunmadığından bulduğum vakit dolaptaki tüm şişeleri toplayıp alıyorum.

şu anda ilk defa içmekte olduğum ve tadı bayağı hoşuma giden gazozdur. ankara gazozu da güzeldir deniliyor ama onun tadını bilmiyorum, bir ara onu da içip tadına bakarım*

niğde gazozu 250 ml cam şişede olup kırmızı bir band üzerinde beyaz yazılar ile üzerinde adı yazıyor. şişesinin altı kısmı baloncuk desenlidir, baloncuklar böyle iç kısma doğru hafif kabartılmış gibidir. aynı desenden şişenin üst kısmında da olup onun hemen altında aşağı ve yukarı çapraz şekillerde niğde gazozu yazmaktadır.

bahsettiğim şişenin fotoğrafı*: http://ayisozluk.com/lnk/a3a260