bir dine inanmadığımdan inanmıyorum ben olduğuna. bedenden ayrı ruh diye birşeye inandırdılar bizi. sonra da onu cennet ya da cehenneme gönderiyorlar. "iyi olan cennete" sabrı ve "kötü olan cehenneme" adaletsizliği yarattı. burada elimizin altında olanlar iyi olma karşılığında öte dünyada vaat edildi. bu inançlar, apaçık bir şekilde dünyadan, insandan talebi olmayı bastırıp "ben bu dünyada hiçbir şey istemiyorum, ahiretimi düşünüyorum " ayağına alttan alta talan edilmesini sağladı her şeyin. ha yine de ölünce evren üzerinde bir yerlere ulaşma şansımız, sevdiklerimizi tekrar görme şansımız olsa mutlu olurdum. lakin yok doğaya karışacağız , bu da hayatı daha iyi yaşamak için bir sebep aslında.